Kappen van baldakijn voor de St. Michielskerk te Brussel ( gotisch gebouw)
Aan de hand van een oud en verweerd origineel, wordt een nieuw baldakijn gekapt in franse witsteen (Massangis Roche Jaune)
Werkwijze: – Het op maat gezaagde stuk steen word afgeschreven a.d.h.v. afmetingen die op het oude stuk werden genomen. Er worden ook sjablonen gemaakt van het lijstwerk in zink en transparant plastiek.
Met de grote en kleine haakse slijpmachine worden op constructieve manier grote stukken weggesneden, voor het juist op maat maken wordt er gebruik gemaakt van lichte schuurmachines. Men dient hierbij wel steeds op te letten dat de aftekening niet verloren gaat zolang men die nodig heeft om het stuk te kunnen vervaardigen, dikwijls wordt de tekening dan ook “getrasseerd” d.w.z. met hamer en beitel gekapt of met een krasnaald hertekent.
De plaatsen waar men met de machine niet bij kan worden met de hand uitgehouwen, eerst met hamer en kliefbeitel, daarna volgt de puntbeitel, de tandenbeitel (gradine) en platte of afgeronde vormbeitels.
Als alle “steenhouwerij” gedaan is (daarmee word bedoeld: alles dat met een meetlat, passer en sjabloon is op te meten) kan er worden aangevangen met het kappen van de ornamenten.
Bij het kappen van ornament en beeldhouwwerk wordt er dikwijls gebruik gemaakt van pneumatische hamers en daarbij behorende beitels. Het ornament wordt “op zicht” (ook taille directe genoemd) gekapt, d.w.z. er wordt niet met een meetsysteem gekopieerd.
De werkwijze van ieder stuk (wanneer het om eenmalige en ingewikkelde steenhouwerij gaat) dient vooraf zeer goed overwogen te worden, omdat fouten, eens ze gekapt zijn, meestal onherstelbaar zijn. Zeer juist afschrijven en nauwkeurig werken zijn onontbeerlijk bij dit soort werk.
